Ανακοίνωση της Κατάληψης Ε.Σ.Π.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ
του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Σολώμου 25, Εξάρχεια
Παρασκευή 23 Γενάρη 2009

Ξημερώματα Σαββάτου 3 Γενάρη κι ο 24χρονος Χουσεΐν Ζαχιντούλ Τζαχανγκίρ από το Μπαγκλαντές σκοτώνεται κατά τη διάρκεια αστυνομικής «απώθησης» και ξυλοδαρμού των χιλιάδων μεταναστών που ήταν συγκεντρωμένοι για κατάθεση αιτήσεων ασύλου έξω από την Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών και χώρο κράτησης εκατοντάδων μεταναστών «χωρίς χαρτιά» της Πέτρου Ράλλη (λειτουργεί και ως Μεταγωγών τόσο για μετανάστες προς απέλαση όσο και για κρατούμενους των φυλακών).
Ο δεύτερος νεκρός μετανάστης το τελευταίο τρίμηνο στο ίδιο σημείο (ο πρώτος ήταν ο Μοχάμεντ Ασράφ από το Πακιστάν στις 25 Οκτώβρη) με έναν ακόμα στην εντατική (τον Μαζίρ Γκουλ από το Πακιστάν από τις 6 Δεκέμβρη) και δεκάδες ελαφρότερα ή σοβαρότερα τραυματισμένους από την εβδομαδιαία αστυνομική «περιποίηση».

Κάθε Σάββατο πρωί (και μόνο τη συγκεκριμένη μέρα) στο κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη λειτουργεί η υπηρεσία που δίνει χαρτάκια για ραντεβού σε μετανάστες «χωρίς χαρτιά» για την κατάθεση αιτήσεων ασύλου και την έκδοση ροζ καρτών προσωρινής παραμονής μέχρι την εξέταση του σχετικού τους αιτήματος. Οι μετανάστες (από όλες τις χώρες προέλευσης) που συγκεντρώνονται κάθε εβδομάδα -από το πρωί ή το απόγευμα ήδη της προηγούμενης μέρας- είναι πολλές εκατοντάδες έως και χιλιάδες κι η υπηρεσία δέχεται μόνο 50, 100 ή 300 κάθε φορά, σύμφωνα με τις εντολές του Υπουργείου Εσωτερικών. Η ουρά που δημιουργείται είναι εκατοντάδων μέτρων κι οι μετανάστες στέκονται όρθιοι όλη τη νύχτα προσπαθώντας να πλησιάσουν το κτίριο όσο περισσότερο γίνεται για να κερδίσουν μια σειρά προτεραιότητας για το «μαγικό χαρτάκι» του ραντεβού. Οι μπάτσοι στήνουν μπλόκα με οχήματα, διμοιρίες και ΟΠΚΕ για να αποτρέψουν τους μετανάστες να πλησιάσουν το κτίριο και προβαίνουν κατά στιγμές σε «απωθήσεις» και άγριο κυνηγητό των μεταναστών με γκλοπς και δακρυγόνα για να διαλύσουν και να διώξουν το πλήθος. Με τον πανικό που δημιουργείται οι μετανάστες, πέρα από τους ξυλοδαρμούς που δέχονται, ποδοπατούνται και κινδυνεύουν να πέσουν σε ένα ρέμα βάθους 6 μέτρων που υπάρχει στην οδό Σαλαμινίας όπου συνωστίζονται (παράλληλος της Πέτρου Ράλλη που οδηγεί στην πίσω είσοδο του Μεταγωγών). Εκεί έπεσαν κατά τη διάρκεια τέτοιων κυνηγητών ο Χουσεΐν, ο Μοχάμεντ κι ο Μαζίρ.

Το κτίριο της Πέτρου Ράλλη (στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών «χωρίς χαρτιά», Μεταγωγών για απελάσεις, Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών με όλες τις κεντρικές υπηρεσίες πληροφοριών, Υπηρεσία εξαπάτησης για αιτήματα ασύλου) συμπυκνώνει στο πεδίο της αθηναϊκής μητρόπολης όλη τη χυδαιότητα του θεσμισμένου ρατσισμού, όλη την επιθετικότητα της κρατικής πολιτικής για τους μετανάστες: φυλακίσεις, βασανιστήρια, απελάσεις εκατοντάδων μεταναστών, κοροϊδία, ταλαιπωρία, εξευτελισμοί και ξυλοδαρμοί για τους αιτούντες άσυλο.
Κι είναι αδιαμφισβήτητο ότι η κατάσταση θα χειροτερεύει ολοένα. Το ελληνικό κράτος σε συμφωνία με όλα τα κράτη της ΕΕ ακολουθούν εδώ και χρόνια πολιτική «μηδενικής παροχής ασύλου» ενώ οι διαδικασίες κατάθεσης αιτήσεων ασύλου (που έχουν απορριφθεί πριν καν κατατεθούν) κι οι ροζ κάρτες ολιγόμηνης παραμονής (που δίνονται με το σταγονόμετρο) υπάρχουν για να διατηρεί το καθεστώς τα ανθρωπιστικά του προσχήματα. Άλλωστε για τους μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα μετά το 2004, παρότι μπορεί να ζουν και να εργάζονται για χρόνια εδώ, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την έκδοση αδειών παραμονής-εργασίας ενώ μετά το πρόσφατο πανευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση κανένα κράτος της ΕΕ δε θα προβεί από εδώ και πέρα σε νέες «διαδικασίες νομιμοποίησης». Την ίδια στιγμή ο συνοριακός πόλεμος κατά των μεταναστών εντείνεται με δεκάδες νεκρούς ετησίως από «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις» συνοριοφυλάκων, νάρκες στον Έβρο και βυθίσεις πλοιαρίων στο Αιγαίο και χιλιάδες έγκλειστους μετανάστες στα δεκάδες σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Δημοκρατίας.
Ο στρατιωτικός και οικονομικός πόλεμος που έχουν κηρύξει τα πιο αιμοβόρα ισχυρά κράτη (ανάμεσά τους και το ελληνικό) ενάντια στους πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής, της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ασίας, της Αφρικής, των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου εξαναγκάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε φυγή. Σπρωγμένοι από τον πόλεμο ή την ανέχεια οι ξεριζωμένοι πληβείοι παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς, σε μια μετέωρη διαδρομή από θάνατο σε θάνατο, για να συναντήσουν στις λεγόμενες «χώρες υποδοχής» την άλλη όψη του ίδιου πολέμου, το πρόσταγμα των ίδιων οικονομικών και πολιτικών αφεντικών που τους μακελεύουν και τους λεηλατούν: ή νεκροί/ή έγκλειστοι/ή δούλοι, πάντα αόρατοι και ευάλωτοι, πάντα στο έλεος των ορέξεων τους και των ένστολων φονιάδων τους.

Για τους λόγους αυτούς αλλά καταρχήν ορμώμενοι από την πρόσφατη δολοφονία του Χουσεΐν προχωρήσαμε σήμερα το μεσημέρι 23/1/09 στην κατάληψη του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες (μέσα στη δίνη των πολύμορφων κινητοποιήσεων και δράσεων αλληλεγγύης των ημερών στους διωκόμενους της εξέγερσης και στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στις οποίες συμμετέχουμε) ως μια πρώτη κίνηση κατάδειξης και αυτής της δολοφονικής πλευράς του κράτους. Ενώ κατά τη διάρκεια της κατάληψης θα συζητήσουμε και για την οργάνωση παραπέρα σχετικών παρεμβάσεων. Εξάλλου αρκετοί και αρκετές από εμάς κάθε Παρασκευή μετά τη δολοφονία του Μοχάμεντ στις 25/10 και μέχρι τις 6/12 (ημέρα δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και ξεσπάσματος της εξέγερσης) κατεβαίναμε στην Πέτρου Ράλλη με πολύγλωσσα κείμενα και πανό και παρεμβαίναμε μαζί με τους μετανάστες, με αποκλεισμούς δρόμων και της εισόδου του Μεταγωγών και μια πορεία που είχε καταλήξει στο Θησείο.


ΚΡΑΤΟΣ & ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΕΡΓΑΤΕΣ, ΝΕΟΛΑΙΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ


*** Σχετικά με το Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, αποτελεί οργανικό τμήμα της ζοφερής πραγματικότητας που βιώνουν οι μετανάστες. Ως φορέας υπάγεται στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και αποτελεί σε κάθε χώρα παράρτημα της αντι-μεταναστευτικής κρατικής πολιτικής. Εμφανιζόμενο με ένα ανθρωπιστικό προσωπείο για τη βοήθεια και την υποστήριξη των προσφύγων κατ’ ουσία κάνει παράλληλη ή πρωτογενή δουλειά διαλογής μεταναστών, «εξαντλώντας» το ενδιαφέρον του επιλεκτικά σε εκείνους που κρίνει ότι πιθανά πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου για αίτηση ασύλου και διώχνοντας τους υπόλοιπους. Πρόκειται για έναν οργανισμό απαραίτητο για την τήρηση των ανθρωπιστικών προσχημάτων των κρατικών πολιτικών «μηδενικής παροχής ασύλου»: μπορεί να μην δίνουμε άσυλο αλλά έχουμε για τα μάτια του κόσμου κι έναν φορέα που βοηθάει έστω έναν μικρό αριθμό προσφύγων να συμπληρώσουν αιτήσεις ασύλου ή ενστάσεις κατά απορριπτικών αποφάσεων στις αιτήσεις τους. Σε τελική ανάλυση είναι ένας φορέας που ευθύνεται εμμέσως πλην σαφώς για εκατοντάδες απελάσεις, που ποτέ δεν έχει δημοσιοποιήσει τις εκατοντάδες καταγγελίες βασανισμών που του έχουν κατατεθεί από μετανάστες και που όταν δημοσιοποιεί εκθέσεις για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων πάντα εξωραΐζει και καλύπτει τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, προσφέροντας έτσι καλές υπηρεσίες στους πολιτικούς του προϊσταμένους και χρηματοδότες (παίρνει κονδύλια από την ΕΕ και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες).


ΣΥΖΗΤΗΣΗ: η «γνωστή-άγνωστη» υπόθεση της Πέτρου Ράλλη και επόμενες κινήσεις
Σάββατο 24 Γενάρη, 6:00μμ, στην Κατάληψη του Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες